Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : bahasa yg teratur dan mantap pelbagai aspeknya (spt ejaan, bentuk kata, tatabahasa, dll) dan diterima oleh masyarakat sbg norma penggunaan yg betul atau sahih, bahasa standard; (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : ragam bahasa yg diakui betul dan diterima oleh penutur aslinya yg terdidik dlm bahasa bkn (ditandai oleh bentuk kata dan ayat yg mengikut kaedah tatabahasa dan digunakan dlm perhubungan rasmi, tulisan ilmiah atau perbicaraan umum). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bahasa baku

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (34)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Istilah MABBIM (2)

Istilah Bahasa Melayu (5)

Artikel Akhbar (244)

Artikel Majalah (84)

Ensiklopedia (11)

Buku (87)

Khidmat Nasihat (285)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
deviancepenyimpanganLinguistikTiadaIstilah umum untuk ujaran yang tidak mengikut norma tatabahasa dan semantik yang diterima dalam bahasa baku.
diglossiadiglosiaPendidikanTiadaKehadiran dua kelainan bahasa baku, yang satu lebih tinggi statusnya berbanding dengan lain. Contohnya, bahasa Arab yang digunakan dalam suasana rasmi dengan kelainan yang tidak rasmi.
dialectdialekLinguistikTiadaKelainan bahasa yang berbeza dari segi sebutan, tatabahasa, dan kosa kata daripada bahasa baku. Antaranya termasuk dialek kawasan dan dialek sosial.
non standardbukan standard/tak bakuSosiolinguistikTiadaVariasi bahasa, yang menandakan perbezaan dengan bahasa baku dan selalunya dilabelkan sebagai 'kasar' atau 'tidak betul'.
dialectal Malaybahasa Melayu dialekLinguistikTiadaKelainan bahasa Melayu berdasarkan kawasan yang berbeza dari segi sebutan, tatabahasa dan kosa kata, berbanding dengan bahasa Melayu baku. Contohnya, bahasa Melayu dialek Kelantan dan Kedah.

Kembali ke atas