| | | | 3. memegang sesuatu seperti bucu bantal, puting, cuping telinga dan sebagainya dengan menggunakan ibu jari dan jari telunjuk. | Kalu nak tidoq anak aku suka gelinte telinga. | [kA.lu nA ti.do)Ö A.nA A.ku su.kA g«.lin.tE t«.li.NA] | Kalau hendak tidur, anak saya suka gelinte telinga. |
| kerumit | [k«.Òu.mit] | kata kerja | menguit dan mengorek dengan jari tangan. | Awak cek dok kerumit ujung bantai? | [A.wAt tSEt do/ k«.Òu.mit u.dZuN bAn.tAj] | Mengapa awak asyik menguit hujung bantal? |
| tekediang | [t«.k«.di.jAN] | kata adjektif | 1. berkenaan dengan kepala yang tidak boleh digerakkan kerana sakit pada bahagian leher | Pasai silap bantai dia tekediang. | [pA.sAj si.lAp bAn.tAj di.jA t«.k«.di.jAN] | Sebab tersilap bantal kepalanya tidak boleh bergerak. |
| bedanok | [b«.dA.no] | kata adjektif | berkenaan dengan sesuatu yang kotor, seperti pakaian, badan, dan dinding. | Bantai tu bedanok dengan ayaq lioq basi. | [bAn.tAj tu b«.dA.no d«.NAn A.jA)Ö li.jo)Ö bA.si] | Bantal itu kotor dengan air liur basi. |
| handaih | [hAn.dAC] | kata kerja | 1. menindih sesuatu pada sesuatu | Lepaih pasang kelambu hang handaih dengan bantai tok sah bagi nyamok masok. | [l«.pAC pA.sAN k«.lam.bu hAN hAn.dAC d«.NAn bAn.tAj to sAh bA.gi øA.m mA.so] | Lepas pasang kelambu awak tindih dengan bantal untuk mengelak nyamuk masok. |