| calong | [tSA.loN] | kata nama | sejenis parang yang bahagian hujungnya bengkok (senjata lama orang Melayu). | Parang calong tu ayah tak nak jual pase dah jadi antik. | [pA.ÄAN tSA.loN tu A.jAh tA/ nA/ dZu.wAl pA.sE dAh dZA.di An.ti/] | Parang calung itu ayah tidak berhajat untuk menjualnya sebab sudah menjadi barang antik. |
| | | | 2. duduk atau merayau-rayau di sesuatu tempat tanpa tujuan. | Doh tue bangke pon nak nebeng kat supermarket. | [doh tu.w« bAN.k« pon nA/ nùE.beN kAt su.p«Ä.mAÄ.ket] | Dah tua bangka pun hendak merayau-rayau di supermarket. |