Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[hai.fai] | هي-في

Definisi : (haifai) set peralatan elektronik (amplifier, penyama, alat pemain dsb) yg boleh memainkan kaset, cakera padat dsb, dan menghasilkan bunyi stereo yg bermutu tinggi. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata hi-fi

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (3)

Kamus Bahasa Inggeris (4)

Istilah MABBIM (1)

Istilah Bahasa Melayu (9)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Ensiklopedia (2)

Buku (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
hi-fi karaokekaraoke hi-fiSosiologiTiadaSistem audio video hi-fi.
hi-fi stereostereo hi-fiSosiologiTiadaSistem audio dua saluran dengan bunyi hi-fi.
hi-fihi-fiKejuruteraanTiadaTiada
hi-fi setset hi-fi.SosiologiTiadaSet peralatan yang digunakan untuk memainkan piring hitam dan pita, yang mengeluarkan bunyi stereo yang bermutu tinggi.
hi-fi sound systemsistem bunyi hi-fiPendidikanTiadaTiada
high fidelityhi-fiFizikTiadaTiada
high fidelityhi-fiKomunikasiTiadaTiada
minicompominikompoSosiologiTiadaPeralatan Hi-Fi yang mudah alih terdiri daripada gabungan pembesar suara, pemain cakera padat atau radio dan sebagainya.
sample ratekadar sampelTeknologi MaklumatTiadaFrekuensi ketika sampel diambil dan ditukar kepada bentuk digital dalam operasi pendigitan. Frekuensi persampelan mesti sekurang-kurangnya dua kali lebih tinggi daripada frekuensi analog yang diambil. Sebagai contoh, kadar sampel bagi main semula hi-fi adalah 44.1kHz, iaitu dua kali ganda dari apa yang manusia mampu dengar iaitu 20kHz. Lagi tinggi kadar sampel, semakin tinggi kualiti perwakilan menghampiri isyarat sebenar yang cuba didigitkan.

Kembali ke atas