Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[kan.cing] | کانچيڠ

Definisi : 1. alat (spt cangkuk) utk menutup (merapatkan) baju dll yg berbelah; 2. butang (baju dll); 3. = pengancing alat spt selak dll utk mengunci (menutup) pintu (tingkap dll); ~ gigi (mulut) penyakit kaku atau kejang mulut (penyakit tetanus); berkancing 1. memakai kancing; 2. berkunci dgn kancing: pintu yg tak ~ itu kutolak; mengancing menutup dgn kancing; ~ baju kemejanya; semua pintu astana dikancingnya; mengancingkan menutupkan (baju, pintu, dll) dgn kancing; terkancing terkunci, tertutup. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[kan.cing] | کانچيڠ

Definisi : ; ~ baju sj tumbuhan (herba), daun rotan, rumput juak, subang puteri batik, Bidens pilosa; ~ baju jantan sj tumbuhan (herba), katub perenggang, rumput sekepet burit, rumput teki, Kyllinga bervifolia. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[kan.cing] | کانچيڠ

Definisi : 1 benda pipih yg dibuat drpd tulang, logam dll dan digunakan utk menutup bahagian pakaian yg berbelah; butang. 2 = pengancing alat (spt selak) utk mengunci pintu dsb. ~ gigi (mulut) penyakit kaku atau kejang mulut disebabkan oleh sj bakteria. berkancing 1 memakai kancing. 2 berkunci dgn kancing. mengancing menutup baju, pintu dll dgn kancing. terkancing tertutup; terkunci. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)

[kan.cing] | کانچيڠ

Definisi : ist jalan yg sempit di celah-celah pergunungan atau bukit; genting: Terdapat beberapa ~ yg agak rendah melalui Banjaran Rocky. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
kancing (kata nama)
1. Dalam konteks baju
bersinonim dengan butang, gancu, kafling, pin, zip,

2. Dalam konteks pintu
bersinonim dengan belan, selak, pengancing,

Kata Terbitan : berkancing, mengancingkan, terkancing,


Glosari Dialek Kelantan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
klekoh[kl«.kh]kata namasejenis alat untuk mengunci pintu, kancing pintu.Selok pitu kemah denge klekoh tu.[s«.l/ pi.tu k:«.mAh d«.NE kl«.kh tu]Kunci pintu rapat-rapat dengan penyelak pintu tu.

Kembali ke atas