Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ka.wi] | کاوي

Definisi : ; bahasa ~ a) bahasa Jawa kuno; b) bahasa Jawa yg biasa dipakai dlm kesusas­teraan, bahasa pujangga. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ka.wi] | کاوي

Definisi : sl (sesuatu yg) kuat, kukuh, teguh: adat yg ~ adat yg dipakai dan dimuliakan sejak zaman dahulu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata kawi

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (18)

Istilah MABBIM (1)

Istilah Bahasa Melayu (14)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Artikel Akhbar (1)

Artikel Majalah (3)

Ensiklopedia (2)

Buku (10)

Khidmat Nasihat (3)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
kawikawiKesusasteraanTiadaOrang yang dianugerahkan ilham, mempunyai pengetahuan, atau yang dapat meramalkan masa hadapan. Para kawi biasanya dalam kalangan guru atau rishi. Seterusnya, kawi yang lebih khusus merujuk kepada penyair, dan para kawi ini dikenali di Jawa. Kawi berasal dariapda perkataan Sanskrit kavi bermaksud �pemuisi�. Lihat juga kakawin.
kawikawiKesusasteraanPuisiPenyair atau pujangga yang terkenal. Dalam kesusasteraan Melayu, Usman Awang menrupakan seorang kawi puisi. Sinonim penyair.
competent rockbatuan kawiGeologiTiadaTiada
competent bedlapisan kawiGeologiTiadaTiada
incompetent bedlapisan tak kawiGeografiTiadaTiada
incompetent foldingperlipatan tak kawiGeologiTiadaTiada
incompetent bedlapisan tak kawiGeologiTiadaTiada
incompetent bedlapisan tak kawiPertanianTiadaTiada
poetpenyairKesusasteraanPuisiLihat kawi.
kekawinkekawinMuzikTiada

 Nyanyian puisi epik dalam bahasa Kawi, iaitu bahasa Jawa kuno. Nyanyian ini dicipta di Bah dan di Jawa pada abad ke-9. Lirik puisi tentang kepercayaan dan jasa baik dewa-dewi se­bagai pengajaran moral kepada masyarakat. Lihat juga kidung.
12

Kembali ke atas