rongga | lubang atau liang pd sesuatu: ~ hidung lubang hidung. berongga ada lubangnya; berlubang; berliang. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
liang I | lubang yg kecil atau halus. ~ hidung lubang hidung. ~ kubur lubang yg digali tempat menanam orang mati. ~ lahad ruang tempat meletakkan mayat dlm kubur (dikeruk pd bahagian sisi sebelah kiblat liang kubur dan sama paras dgn dasar kubur). ~ roma lubang yg kecil-kecil pd kulit tempat peluh keluar. ~ stoma ist liang yg seni pd daun atau pd batang tumbuh-tumbuhan utk laluan udara. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
rongga I | lubang, ruang; ~ bulu Mn liang bulu roma; ~ dada ruang dada; ~ hidung lubang hidung; ~ kayu lubang yg terdapat dlm kayu; ~ mata lubang tempat mata; ~ mulut ruang mulut; berongga berlubang, beruang: batu-bata yg ~; gelang itu ~, tidak padat; merongga menjadi rongga; meronggai ark menjadikan berongga pd. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
rongga hidung | lubang hidung. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
liang hidung | lubang hidung. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
rongga hidung | lubang hidung; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
liang hidung | lubang hidung; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
naris | (Bio) lubang hidung. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
terperongo | terbuka luas (lubang hidung dll). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
perongo | ; terperongo terbuka luas (lubang hidung dll). | Kamus Dewan Edisi Keempat |