Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[mang.ku.bu.mi] | مڠکوبومي

Definisi : sl bendahara, perdana menteri. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[mang.ku.bu.mi] | مڠکوبومي

Definisi : perdana menteri; bendahara. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mangkubumi


Kamus Bahasa Melayu

KataTakrifSumber
mangkubumiperdana menteri; bendahara.Kamus Pelajar Edisi Kedua
mangkubumisl bendahara, perdana menteri.Kamus Dewan Edisi Keempat
patih IIJw 1. perdana menteri, bendahara, mangkubumi, wazir; 2. timbalan bupati (ke­pala daerah); 3. sl panggilan (sebutan) orang besar, tuan; kepatihan tempat tinggal patih, kediaman patih.Kamus Dewan Edisi Keempat
tadbirurusan mengelola atau menjalankan sesuatu pejabat (kerajaan dll), tugas mengurus­kan sesuatu, pemerintahan: Tuan Kadi itu menjalankan ~nya; mangkubumi wazir yg em-punya ~ di dlm negeri Johor Darul Takzim; ~ urus korporat (Tadb) cara (tindakan atau sistem) mentadbir, mengurus, mengawal selia dsb dasar, fungsi, perjalanan dsb sesebuah organisasi (syarikat dsb) yg dipertanggung­jawabkan kpd Lembaga Pengarah;mentadbirkan mengurus dan menjalankan (pejabat dll), mengelolakan, memerintah: mereka ini haruslah mempunyai pengetahu­an asas utk mengelola dan ~ perpustakaan; baik buruknya pemerintahan sesebuah ne­geri bergantung pd keadaan pegawai-pega­wai yg ~ kerajaan negeri itu; tadbiran (sesuatu) yg ditadbirkan: bumi ~ manusia; pentadbiran perbuatan mentadbirkan, pe­­­ngelo­laan, pengurusan, pemerintahan: dgn adanya pegawai itu, ~ negara tetap berjalan dgn tidak putus-putus; pentadbir orang yg mentadbirkan, penge­lola, pengurus, pemerintah.Kamus Dewan Edisi Keempat

Kembali ke atas