| mengerit | menggigit berdikit-dikit, mengerip, mengunggis (bkn tikus dll); | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerit I | bunyi spt bunyi orang mengerit (menggores) sesuatu dgn benda tajam; mengerit menggigit berdikit-dikit, mengerip, mengunggis (bkn tikus dll); mengeritkan; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll), menggertakkan (menggeratkan) gigi; kerip. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| menyanggit gigi | menggesekkan (mengerit-kan, mengetap) gigi. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| menyanggit | = ~ gigi menggesekkan (mengerit-kan, mengetap) gigi. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerip | bunyi spt bunyi mengikis (mengerit); mengerip menggigit berdikit-dikit (bkn arnab, tikus, dsb), mengerumit, mengunggis; binatang ~ binatang yg mengunggis atau mengerumit (mis arnab, tikus, dsb); pengerip sesuatu yg mengerip (mengunggis); gigi ~ gigi utk mengerip; ®kerit I. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| sanggit | ; bersanggit 1. bergeser atau bergesel (kereta dgn kereta, dahan dgn dahan, dll); 2. ki bertentang (pendapat, fikiran, dll), ber-selisih; menyanggit = ~ gigi menggesekkan (mengerit-kan, mengetap) gigi. | Kamus Dewan Edisi Keempat |