Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pa.kaian] | ڤاکاين

Definisi : 1. sesuatu yg dipakai (baju, seluar, kasut, dll); 2. sesuatu yg biasa digunakan (di­lakukan), amalan, kebiasaan: mencarut, memaki, memanglah ~nya; silat pencak serta tipu peperangan ~ sekalian raja besar-besar; ~ adat pakaian yg biasa dipakai pd waktu upacara yg beradat; ~ angkatan pakaian kebesaran (rasmi) yg lengkap; ~ basahan pakaian biasa yg dipakai hari-hari (utk bekerja dll); ~ dunia (hidup) adat kebiasaan dunia (hidup); ~ kebesaran pakaian yg dipakai pd majlis-majlis rasmi; ~ kuda alat perkakas atau abah-abah kuda (tali kekang dll); ~ seragam pakaian yg serupa (polis, tentera, dll); ~ siap pakaian yg dibuat mengikut ukuran standard dan bukan mengikut ukuran individu; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pa.kaian] | ڤاکاين

Definisi : 1 apa-apa (spt baju, seluar) yg dipakai di badan: Perajurit-perajurit itu berbaris di padang dan berjalan di jalan raya dgn ~ yg bersih dan kemas. 2 sesuatu yg biasa dilakukan atau diamalkan; amalan: Pencak silat merupakan ~ segala hulubalang Melayu. ~ basahan pakaian yg dipakai sehari-hari. ~ dunia (hidup) adat yg menjadi kebiasaan. ~ kebesaran pakaian yg dipakai di majlis-majlis rasmi. ~ seragam pakaian (spt pakaian tentera, pengakap) yg sama warna dan potongannya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
pakai
Kata Terbitan : memakai, terpakai, pakaian, berpakaian, pemakaian, sepemakaian, pemakai,

Puisi
 

Baju kurung pakaian asli,
     Turun-temurun bangsa Melayu;
Lagi cantik bertambah seri,
     Dipandang lama rasa tak jemu.


Lihat selanjutnya...(15)
Peribahasa

Lebai berjanggut kambing pun berjanggut juga.

Bermaksud :

Pakaian dan rupanya boleh jadi sama tetapi kedudukannya lain-lain.

 

Lihat selanjutnya...(8)


Glosari Dialek Negeri Sembilan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
meh[mEh]kata kerjamari ke sini.Meh kek siniya abah pakaian baju kau tu.[mEh kE/ si.ni.jA A.bAh pA.kAj.An bA.dZu kAw tu]Mari dekat sini, abah pakaikan baju kau itu.
mereban II[m«.ÄE.bAn]kata adjektifberkenaan pakaian yang labuh.Jubah dio mereban, susah dio nak jalan.[dZu.bAh di.j m«.ÄE.bAn su.sAh di nA/ dZA.lAn]Jubah dia labuh sangat, susah dia hendak jalan.
kolebeh[k.lE.bEh]kata adjektifberkenaan kain, pakaian yang terlebih daripada ukuran asal; tokolebeh.Aleh mejo tu, kolebeh siket sobolah kanan.[A.lEh mE.dZ tu k.lE.bEh si.ket s.b.lAh kA.nAn]Alas meja itu terlebih sedikit sebelah kanan.
bolantok[b.lAn.to/]kata adjektif1. berkenaan pakaian atau cecair yang terbiar lama.Jangan biakan baju bolantok kek pigi tu.[dZA.NAn bi.jA.kAn bA.dZu b.lAn.to/ kE/ pi.gi tu]Jangan biarkan baju terbiar lama di tepi perigi itu.
tokolebeh[t.k.lE.bEh]kata adjektifberkenaan kain, pakaian yang terlebih daripada ukuran asal; kolebeh.Aleh mejo tu, tokolebeh siket sobolah kanan.[A.lEh mE.dZ tu t.k.lE.bEh si.ket s.b.lAh kA.nAn]Alas meja itu terlebih sedikit sebelah kanan.
senereh[s«.nE.ÄEh]kata adjektifberkenaan pakaian yang kemas atau kelakuan yang tertib.Kojoe somuo senereh, tak ado yang tak senereh.[k.dZ.E s.mu s«.nE.ÄEh tA/ A.d jAN tA/ s«.nE.ÄEh]Kerjanya semua teratur tidak ada yang tidak teratur.
molense[m.lEn.sE]kata adjektifberkenaan pakaian yang terlalu labuh.Topi kaen tu koto sobab dibiaan molense kek tanah.[t.pi kAEn tu ko.to s.bAb di.bi.jA.An m.lEn.sE kE/ tA.nAh]Tepi kain itu kotor kerana dibiarkan kena tanah.
kelenset[k«.lEn.sEt]kata kerja1. singsing (tentang pakaian).Longan baju tu panjang bona, kelensetan siket kang kok kono kuah.[l.NAn bA.dZu tu pAn.dZAN b.nA k«.lEn.sEt.An si.kEt kAN k/ k.n ku.wAh]Lengan baju itu panjang benar, singsinglah sedikit nanti terkena kuah.
longot[l.Nt]kata adjektifberkenaan muka atau pakaian yang kotor, comot.Kau biaan anak kau ni maen abu di tanah kan abih longot badane.[kAw biA.An A.nA/ kAw ni mAEn A.bu di tA.nAh kAn A.bih l.Nt bA.dAn.E]Kau biarkan anak kau ini main abu di tanah, nanti habis kotor badannya.

Kembali ke atas