| SARUNG TANGAN BESI | Sarung tangan besi ialah sarung tangan kulit yang disaluti plat keluli, dan dipakai oleh sateria Zaman Pertengahan sebagai sebahagian daripada baju besi mereka. Sarung tangan besi yang awal diperbuat daripada baju rantai (cincin logam yang bersambung antara satu dengan yang lain). Kemudian, sarung tangan besi mempunyai engsel untuk memudahkan pergerakan. Sarung tangan besi digunakan sehingga tahun 1600-an. | UMUM | |
| SARUNG TANGAN | Sarung tangan ialah penutup perlindungan atau penutup berhias untuk tangan. Sarung tangan mempunyai sarung yang berasingan untuk setiap jari. Perkataan glove berasal daripada perkataan Anglo-Saxon, ‘glof’ yang bermaksud tapak tangan. | UMUM | |
| SUEDE | Suede, sejenis kulit lembut yang mempunyai nap pada satu bahagian. Suede dibuat dengan memegang bahagian belulang haiwan yang berdaging dan yang telah disamak pada roda penggilap. Permukaan roda yang kasar itu menaikkan nap tersebut. Barang-barang yang diperbuat daripada suede termasuk kasut, sarung tangan, topi, dan kot. | UMUM | |
| NUTRIA | Nutria, juga dikenali sebagai coypu , ialah rodensia besar yang tinggal dalam air segar atau berhampiran dengannya. Nutria berasal dari selatan Amerika Selatan, tetapi telah diperkenalkan ke negara-negara lain untuk diternak bagi bulunya. Bulunya dikenali sebagai “nutria”, iaitu perkataan Sepanyol bagi memerang. Bulu nutria digunakan untuk membuat kot dan sarung tangan, manakala dagingnya digunakan untuk membuat makanan haiwan kesayangan. | UMUM | |
| TINJU | Tinju ialah sukan apabila dua petinju bertarung antara satu sama lain dengan menggunakan penumbuk mereka. Petinju memakai sarung tangan berpad tebal dan bertarung di kawasan segi empat sama, berpagar tali yang dinamakan gelanggang. Perlawanan tinju yang baik antara dua petinju yang setanding memperlihatkan kekuatan dan kemahiran yang pantas, ganas. | UMUM | |
| KAIN KAMPUH | KAIN KAMPUH, kain sarung panjang yang diperbuat daripada dua keping kain tenunan berlerang kecil dan dicantum jahit bagi menjadikannya sehelai kain sarung. Ada kalanya, bagi mendapatkan kain sarung hingga ke paras dada, kain itu dikampuh tiga. | BUDAYA | Kraf Tangan |
| MENGAIT | Mengait ialah satu kaedah membuat kain dengan menggelungkan benang di sekeliling jarum mengait dengan yang lain menggunakan satu atau lebih jarum mengait. Kebanyakan daripada pakaian yang dipakai, dibuat dengan mengait, termasuklah baju panas, sarung kaki, skaf, dan topi. Pakaian berkait disukai kerana pakaian tersebut dapat meregang dan kembali semula kepada bentuknya yang asal. Kain berkait dapat dibentuk untuk mencipta barangan seperti hiasan dinding. Mengait juga dapat menghiasi bentuk serat lain yang dibuat melalui kaitan, makram, dan tenunan. Mengait boleh dilakukan dengan tangan atau mesin. Rencana ini menghuraikan tentang kaitan tangan. Lihat juga Mesin mengait; Tekstil (Kain yang dikait). | UMUM | |
| KAIN SELERANG | KAIN SELERANG, kain sarung yang dihasilkan tanpa berkampuh. Kain ini ditenun menggunakan kek Melayu kecuali kain corak Pahang yang menggunakan kek siam. Kek siam digunakan kerana lebih cepat dan boleh menghasilkan dua hingga tiga helai sarung dalam sehari. Kain sarungnya juga lebih lebar dan panjang daripada kek Melayu. | BUDAYA | Kraf Tangan |
| KAIN BATIK KEDAH | KAIN BATIK KEDAH, kain sarung batik cap. Pada awalnya kain ini dihasilkan oleh pembatik di negeri Kelantan dan Terengganu, tetapi kini ia terdapat di negeri-negeri lain di Semenanjung Malaysia. Kain sarung ini digunakan oleh wanita Kedah sebagai pakaian harian. Di tempat-tempat lain, kain batik dipakai sewaktu bersembahyang. | BUDAYA | Kraf Tangan |
| KAIN DAGANG LUAR | KAIN DAGANG LUAR, kain sarung yang dipakai di luar baju atau diselempangkan di atas bahu. Di Johor, kain dagang luar dikatakan dipengaruhi oleh orang Bugis yang berdagang menggunakan perahu dari satu tempat ke tempat lain. Kain sarung yang dipakai sebagai kain dagang luar ini dijadikan bekas mengisi barang-barang keperluan seperti pakaian, sayuran, buah-buahan dan lain-lain. | BUDAYA | Kraf Tangan |