| betekap | [b«.t«.kAp] | kata kerja | membuat sesuatu kerja dengan penuh perhatian dan ketekunan, dan lain-lain sehingga selesai. | Bila dia betekap buat kreja, dengan sapa pon dia tak becakap dah. | [bi.lA di.jA b«.t«.kAp bu.wAt kÒ«.dZA d«.NAn sA.pA pon di.jA tA/ b«.tSA.kAp dAh] | Apabila dia bertekun membuat sesuatu kerja, dia tidak akan bercakap dengan sesiapa pun. |
| anak tangga | [A.nA/ tAN.gA] | | sejenis kuih yang dibuat daripada tepung beras, santan dan gula, dimasak sehingga pekat, kemudian dibungkus dalam daun pisang sebesar jari dan dikukus. | | | |
| ragan | [ÒA.gAn] | kata kerja | tujah. | Depa ragan boya tu sampai mampuih. | [dE.pA ÒA.gAn b.jA tu sAm.pAj mAm.puih] | Mereka tujah buaya tu sehingga mati. |
| | | | 2. mengambil seluruhnya. | Buah moktan tu depa relaeh tinggai dahan dia saja. | [bu.wAh m/.tAn tu dE.pA Ò«.lAEh tiN.gAj dA.hAn di.jA sA.dZA] | Mereka mengambil kesemua buah rambutan di pokok rambutan itu sehingga tinggal dahannya sahaja. |
| tera I | [tE.ÒA] | kata adjektif | pandai, bijak. | Anak dia tu tera sunggoh, pereksa dapat sembilan A. | [A.nA/ di.jA tu tE.ÒA suN.goh p«.ÒE/.sA dA.pAt s«m.bi.lAn Ei] | Anaknya sangat bijak sehingga mendapat sembilan A dalam peperiksaan. |
| selap | [s«.lAp] | kata kerja | 1. hilang nafas, terhenti bernafas; selop. | Jangan biaq budak tu keriau sampai selap. | [dZA.NAn bi.jA)Ö bu.dA/ tu k«.Òi.jAw sAm.pAj s«.lAp] | Jangan biarkan kanak-kanak itu menangis sehingga hilang.nafas. |
| idap | [i.dAp] | kata adjektif | asyik atau leka. | Dia dok idap tengok tb, sampai lupa nak baca buku. | [di.jA do/ i.dAp tE.N/ ti.bi sAm.pAj lu.pA n/ bA.tSA bu.ku] | Dia leka menonton tv, sehingga lupa hendak membaca buku. |
| tumpu | [tum.pu] | kata tugas | sampai, hingga (kata hubung). | Dia dok buat kreja tu dari pagi tumpu petang. | [di.jA do/ bu.wAt kÒ«.dZA tu dA.Òi pA.gi tum.pu p«.tAN] | Dia asyik membuat kerja itu dari pagi sehingga petang. |
| selop | [s«.lp] | kata kerja | 1. hilang nafas, terhenti bernafas; selap. | Jangan biaq budak tu keriau sampai selop. | [dZA.NAn bi.jA)Ö bu.dA/ tu k«.Òi.jAw sAm.pAj s«.lp] | Jangan biarkan kanak-kanak itu menangis sehingga hilang. |
| mandok | [mAn.do/] | kata adjektif | pemalu, tidak cergas, lembap; bandok. | Dia tu mandok sunggoh, nak dengaq sora dia pon susah. | [di.jA tu mAn.do/ suN.goh nA/ d«.NAâÖ s.ÒA di.jA pon su.sAh] | Dia itu pemalu sungguh, sehingga sukar hendak didengar suaranya. |