Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[se.kong.kol] | سکوڠکول

Definisi : 1. (orang yg) turut serta dlm sesuatu pergerakan jahat (menyeludup, merompak, dll); 2. = bersekongkol ber­komplot (ber-pakat, bersubahat) dlm sesuatu pergerakan jahat: Ali telah sungguh-sungguh ~ dgn bangsa asing; 3. = sekongkolan kumpulan atau pakatan utk melakukan kejahatan (me-nyeludup, merompak, dll); persekongkolan perbuatan bersekongkol (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
sekongkol
Kata Terbitan : bersekongkol, sekongkolan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (4)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Istilah MABBIM (2)

Istilah Bahasa Melayu (5)

Khidmat Nasihat (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
abetmentsekongkolSains PolitikPolitik PerbandinganTiada
abetmentsekongkolSains PolitikPolitik PerbandinganTindakan atau perbuatan individu, kelompok atau sesebuah organisasi membantu seseorang atau kelompok tertentu dalam persaingan kuasa politik di sesebuah negara. Tindakan ini bertujuan mencapai sesuatu matlamat bagi pihak yang memberi dan yang menerima bantuan itu. Contohnya, tindakan syarikat gergasi permotoran Amerika Syarikat iaitu Ford Motor bersekongkol dengan calon presiden republik Panama pada tahun 1952. Tindakan Syarikat Ford ini, telah berjaya membantu calon tersebut memenangi perebutan jawatan Presiden Panama. Sebagai balasannya, Syarikat Ford telah diberi hak pemilikan tanah perindustrian. Ini bertentangan dengan perlembagaan dan dasar sebelum tahun 1952 yang tidak membenarkan pemilikan tanah kepada warga asing. Sinonim persubahatan.
collaborative strategystrategi sekongkol; strategi kerjasamaSains PolitikTiadaTiada
collaborative strategystrategi sekongkol/strategi kerjasamaSains PolitikPolitik PerbandinganTiada
abetmentpersubahatanSains PolitikPolitik PerbandinganLihat sekongkol.

Kembali ke atas