[sé.mi.kon.duk.tor] | سيميکوندوکتور
Definisi : (sémikonduktor) (Fiz) bahan (mis silikon dan germanium) yg kadar aliran elektriknya bertambah dgn bertambahnya suhu (nilai kadar ini terletak antara kadar aliran logam dan penebat). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[sé.mi.kon.duk.tor] | سيميکوندوکتور
Definisi : /sémikonduktor/ ist bahan yg keupayaan aliran elektriknya adalah antara keupayaan aliran elektrik logam dgn keupayaan aliran elektrik penebat, biasanya digunakan dlm membuat peranti elektronik. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)