| tebengai | [t«.b«.NAj] | kata adjektif | berkenaan barang, bangunan dan lain-lain yang terbiar; tebahai. | Takde sape pakai, abes tebengai aje basikal tu. | [tA/.d« sA.p« pA.kAj A.bes t«.b«.NAj A.dZ« bA.si.kAl tu] | Tiada sesiapa menggunakannya, terbiar sahaja basikal itu. |
| tekayau-kayau | [t«.kA.jAw.kA.jAw] | kata kerja | mencari-cari sesuatu benda secara bersendirian dalam waktu yang lama. | Puas aku tekayau-kayau, takde sape nolong. | [pu.wAs A.ku t«.kA.jAw.kA.jAw tA/.d« sA.p« no.loN] | Puas aku mencari sesuatu benda, tiada sesiapa menolong. |