Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[bing.kai] | بيڠکاي

Definisi : tepi sesuatu benda yg dibuat drpd kayu (rotan dll) yg dibuat di keliling sesuatu benda (gambar dll) supaya kuat, simpai (roda): ~ cermin; ~ mata tepi mata; berbingkai mempunyai bingkai: pemuda yg berkaca mata putih ~ tebal; membingkaikan memberi berbingkai, memasang bingkai. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[bing.kai] | بيڠکاي

Definisi : kayu dsb yg dipasangkan di keliling atau di tepi sesuatu benda supaya kuat atau teguh: ~ nyiru. berbingkai diperkuat dgn bingkai pd kelilingnya; ada bingkainya. membingkai memberi berbingkai; memasang bingkai pd. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bingkai

Puisi
 

Pisang raut di hujung bendul,
     Hendak meraut si bingkai balam;
Lautan dalam sebesar jambul,
     Tujuh buah kapal di dalam.


Lihat selanjutnya...(2)

Artikel Majalah

JudulPengarangMajalahKeluaran
Bingkai-bingkai PerasaanHadaning, DiahDewan Sastera1 September 1986
Bingkai Hidup (saat sakaratul maut menjemput)Dakwat FikirTunas Cipta1 December 2008
Bingkai KehidupanNaisah, Ha. SittiHorison (Kakilangit)1 March 2000
Bingkai KenanganKhairuddin AyipDewan Siswa1 July 1989
Bingkai Teratai dan Pelangi yang PecahRamli Abdul RahimDewan Sastera1 March 2004
Perempuan Di Bingkai JendelaYusmiyaniJelita1 January 2004
Di Luar Bingkai DiriNassury IbrahimDewan Sastera1 November 1995
Bahasa Melayu sebagai bingkai pemikiran masyarakat MelayuHashimah JalaluddinDewan Bahasa1 November 1988
Potret Suri di Bingkai MimpiChulan ChinDewan Sastera1 September 1995
Katja Mata Tanpa BingkaiSiregar, SoriHorisan1 October 1971
12

Kembali ke atas