Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[mu.kim] | مقيم

Definisi : 1. penduduk tetap (di sesuatu tempat), tinggal tetap (lebih drpd satu masa Haji di Mekah); 2. kawasan yg di dlm lingkungan sebuah masjid; 3. kawasan (tempat tinggal) yg di bawah perintah seorang penghulu: di salah satu tempat dlm ~ Batu sekarang ini, ada sekumpulan kecil kaum Sakai; bermukim berkediaman, bertempat tinggal: ada juga seorang dua peranakan Bugis yg ~ di Melaka; permukiman 1. kegiatan bermukim: ~ kum-pulan pengakap di pinggir bukit itu telah pun selesai; 2. tempat (daerah, kawasan) ber­mukim: pemukim orang yg bermukim (yg tinggal) di sesuatu mukim. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[mu.kim] | مقيم

Definisi : 1 kawasan yg di bawah perintah seorang penghulu. 2 kawasan yg di bawah lingkungan sebuah masjid. 3 penduduk yg tidak berniat utk menetap di sesuatu tempat. bermukim bertempat tinggal; berkediaman. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
mukim (kata nama)
Bersinonim dengan daerah, kawasan, wilayah, zon, provisi, bahagian, rantau, kampung, desa, lingkungan, kelurahan, mandala, luak.,


Buku

JudulPenerbitKeluaranTahun TerbitISBN
Adat perkahwinan orang Melayu Brunei di mukim SabaDewan Bahasa dan Pustaka BruneiTiada200399917-0-291-1
Adat perkahwinan orang Melayu Brunei di Mukim SabaDewan Bahasa dan Pustaka BruneiTiada19899991702911
Buku undang-undang khairat kematian kampung Siong dan kampung luar mukim SiongSemenanjungTiada1959 
A study of factors associated with farmers attitudes toward the agricultural extension service in the Mukim Simpor Tiada1970 
A study of factors associated with the farmers attitudes toward the agricultural extension service in the Mukim Simpor Tiada1970 

Kembali ke atas