[cen.cang] | چنچڠ
Definisi : tetak kecil-kecil atau halus-halus (dgn parang, golok, dll); ~ dua segeragai prb dgn sekali lalu dua pekerjaan dibuat; bercencang sudah dicencang; mencencang 1. menetak (memenggal-menggal) sesuatu kecil-kecil atau halus-halus: ~ daging; 2. ki membunuh dgn menetak dgn parang dsb: ~ mangsanya dgn sebilah parang; air dicencang, tiada putus prb perselisihan antara saudara akhirnya berbaik juga; ~ memampas, membunuh membangun prb yg bersalah mesti diberi hukuman yg sewajarnya; sepandai-pandai ~, landasan juga yg habis prb walaupun banyak pertolongan, orang yg membuat kenduri (kahwin) juga yg banyak berhabis; tercencang tertetak; ~ puar, tergerak andilan prb seorang dianiaya, semua kaumnya marah; cencangan sesuatu yg sudah dicencang; pencencang alat utk mencencang: ~ sayur. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cen.cang] | چنچڠ
Definisi : Mn; ~ latih sawah (ladang) yg dibuka sendiri (jadi hak milik orang yg membukanya); mencencang = ~ melatih membuka tanah utk dijadikan ladang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cen.cang] | چنچڠ
Definisi : ; ~ rebung sj ikan laut, Clupeioides lile. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cen.cang] | چنچڠ
Definisi : ; mencencang 1 memotong sesuatu sehingga menjadi halus-halus; menetak berkali-kali: Tukang masak itu sedang ~ daging. 2 ki membunuh secara menetak dgn parang dsb. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)