[prag.ma.tis.me] | ڤرݢماتيسمى
Definisi : 1. kepercayaan bahawa kebenaran atau nilai sesuatu teori, ajaran, doktrin, dsb bergantung pd kegunaannya secara praktik; 2. cara menangani masalah atau menghadapi sesuatu isu secara praktikal, sikap pragmatik. (Kamus Dewan Edisi Keempat)