Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[me.wa.kaf.kan] | موقفکن

Definisi : memberikan (tanah, harta, dll) utk kegunaan orang ramai, memberikan se­suatu utk hal atau keperluan yg berkaitan dgn agama: pokok manggis itu diwakafkan kpd sesiapa yg tidak mempunyai pokok manggis dlm paraknya; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[me.wa.kaf.kan] | موقفکن

Definisi : memberikan harta benda atau tanah utk kegunaan orang ramai; memberikan sesuatu utk hal-hal yg berkaitan dgn agama: Raja Mokhtar telah ~ anjung rumahnya utk dijadikan surau. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
wakaf (kata nama,)
Bahasa Asal :Arab
Bersinonim dengan sedekah, hadiah, derma, sumbangan, pemberian;,
Kata Terbitan : mewakafkan,


Artikel Majalah

JudulPengarangMajalahKeluaran
Pak Hasjmy mewakafkan seluruh kekayaannyaFaridah M. SaniAl Islam1 April 1996

Kembali ke atas