Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[mu.na.fiq] | منافق

Definisi : Ar 1. orang yg pd zahirnya mengaku keesaan Tuhan dan kerasulan Muhammad, tetapi sebenarnya tidak beriman; 2. orang yg amalan dan hatinya bertentangan dgn apa yg diperkatakannya; kemunafikan perihal munafik, sifat muna­fik. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[mu.na.fiq] | منافق

Definisi : berpura-pura beriman (jujur, setia dll) tetapi sebenarnya tidak; bermuka dua. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
munafik (adjektif,)
Bahasa Asal :Arab
Bersinonim dengan bermuka-muka, berpura-pura, bermanis-manis;,
Kata Terbitan : kemunafikan,

Peribahasa

Seperti sekelat muka dua.

Bermaksud :

Bermuka dua; mendua hati; munafik. (Peribahasa lain yang sama makna: a. Seperti yu kia-kia: kepala yu ekor pari, b. Talam dua muka). sekelat = kain tenun daripada bulu domba.

 

Lihat selanjutnya...(6)


Artikel Majalah

JudulPengarangMajalahKeluaran
Munafik bukan sikap sasterawan IslamAbd. Rahman Hj. AbdullahSarina1 November 1978
Sifat munafik punca rasuah berkembangJamaluddin mansor, DatukMilenia Muslim1 May 2006
Golongan Munafik orang beriman perlu mengenali merekaMohd Tarmizi Haji Mat ZainDewan Agama & Falsafah1 August 2003
Sikap yang munafik: satu pandangan terhadap "Manifesto Penulis"Mohd. Affandi HassanSarina1 March 1977

Kembali ke atas