Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pe.nya.tu] | ڤڽاتو

Definisi : orang (faktor dll) yg menyatukan atau menyatupadukan: ciri-ciri yg membeza-kan manusia tetapi yg juga menjadi unsur ~nya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pe.nya.tu] | ڤڽاتو

Definisi : orang dll yg menyatukan (sesuatu): Beliaulah ~ negara Jerman yg menggunakan paksaan dan kekuatan senjata. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
satu (kata nama)
Bersinonim dengan tunggal, esa, ahad, eka, se, ganjil;,
Kata Terbitan : satu-satunya, bersatu, menyatukan, menyatupadukan, kesatuan, persatuan, berpersatuan, penyatu, penyatuan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (10)

Artikel Akhbar (6)

Artikel Majalah (7)

Perkhidmatan +


Artikel Majalah

JudulPengarangMajalahKeluaran
Penyatu Penulis Tanah AirAbdullah HussainDewan Sastera1 January 2001
"Bahasa penyatu bangsa Melayu"Armin Azhari SalehPelita Bahasa1 September 2007
Fokeps Penyatu Bahasa SerantauRohani RustamDewan Budaya1 March 2001
Puisi penyatu kaumNorazlinda MisranDewan Bahasa1 September 2005
RM50 Penyatu KasihTiadaDara.com1 November 2005
Bahasa kebangsaan penyatu bangsaKim Young SooDewan Bahasa1 October 2004
Tulisan jawi sebagai penyatu umat MelayuHamdan Abd RahmanDewan Bahasa1 November 1987

Kembali ke atas