[pe.ri.bu.mi] | ڤريبومي

Definisi : penduduk asli, bumiputera; memperibumikan menjadikan sesuatu ber­sifat peribumi, membumiputerakan: hakikat dunia peristilahan kita ialah usaha ~ istilah Barat; keperibumian sifat bangga kerana menjadi anggota peribumi sesebuah negara, yg ter­pancar (biasanya dlm sesebuah organisasi) melalui penonjolan ciri-ciri peribumi: semangat ~; institusi itu bercorak ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)