beleh | [bE.lE)h] | kata adjektif | 1. berkenaan orang, haiwan dan tumbuhan yang kecil dan kurus. | 1. Budok hok beleh dale kelah tu mari lambak sokmo. | [bu.d/ h/ bE.lE)h dA.lE k«.lAh tu mA.Äi lAm.bA/ s/.m] | 1. Budak yang kurus di dalam kelas tu selalu datang lambat. |
| | | 3. berkenaan mata yang kuyu kerana mengantuk. | 3. Beleh bena mato aku ari nih, bokte tok tido lasung smale. | | 3. Kuyu sungguh mata aku hari ni, sebab tak tidur langsung malam semalam. |
| | | 2. berkenaan pelita yang hampir padam, malap. | 2. Pelito dapo tu beleh doh, keno boh minyok. | [: | 2. Pelita di dapur tu dah malap, kena bubuh minyak. |