| tok nebeng | [to/ nE.bEN] | | gelaran bagi orang yang dipilih menjadi ketua sesebuah kampung, ketua kampung. | Kalu nok buwak apo-apo mejeleh pong, gi royak ko tok nebeng dulu. | [kA.lu n/ bu.wA/ A.p.A.p m«.dZ«.leh poN gi Ä.jA/ k to/ nE.bEN du.lu] | Kalau nak buat apa-apa majlis pun, beritahulah pada ketua kampung dulu. |
| piye | [pi.jE] | kata nama | musim. | Lo ni piye dreye kapong. | [l: ni pi.jE dī.jE k:A.poN] | Sekarang ni musim durian di kampung. |
| sokmo | [s/.m] | kata tugas | sepanjang masa, selalu, sentiasa. | Mung gak, balek kapo sokmo. | [muN gA/ bA.le/ k:A.po s/.m] | Kamu ni selalu balik kampung. |
| mucuk | [m:u.tSu/] | kata kerja | meluncur. | Wa bule tu naek mucuk tinggi lepah kapong. | [wA bu.lE tu nAe/ m:u.tSu/ tiN.gi l«.pAh kA.poN] | Wau bulan tu naik meluncur tinggi merentasi kampung. |
| jawi | [dZ:A.wi] | kata kerja | bersunat, berkhatan. | Loni, ore kapong ata anok jawi sepita doh. | [l:.ni .ÄE kA.poN A.tA A.n/ dZ:A.wi s«.pi.tA dh] | Sekarang ni, orang kampung menghantar anak berkhatan di hospital. |
| suk | [su/] | kata kerja | hujung, akhir. | Diyo gi sapa suk kapong, tok jupo jugok kambeng diyo. | [di.j gi sA.pA su/ kA.poN t/ dZ:u.p dZu.g/ kAm.beN di.j] | Dia pergi sehingga ke hujung kampung, tak jumpa juga kambingnya. |
| barok | [bA.Ä/] | kata adjektif | berkenaan perangai dalam keadaan keterlaluan seperti jahat, nakal dan lain-lain. | Budok tu barok bena kapong diyo. | [bu.d/ tu bA.Ä/ b«.nA k:A.poN di.j] | Budak tu jahat sungguh di kampung dia. |
| gedebe | [g«.dE.bE] | kata adjektif | berkenaan perangai seseorang seseorang yang jahat seperti samseng; bereng. | Mung jange dok gedebe sangak gak, nyo behe ko ore kapong. | [muN dZA.NE do/ g«.dE.bE sA.NA/ gA/ ø bE.hE k .ÄE kA.poN] | Kamu jangan jahat sangat, nanti dipukul orang kampung. |