| bercucu | mempunyai cucu: beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya ada anak pula. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| bercucu -cicit | mempunyai cucu dan cicit (mempunyai keturunan); | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| bercucu | mempunyai cucu; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| bercucu | mempunyai cucu: beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya ada anak pula. | Kamus Pelajar |
| beranak bercucu | mempunyai anak yg kemudiannya beranak pula (mempunyai keturunan). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| cucu | anak kpd anak; keturunan peringkat yg kedua. ~ Adam manusia. anak ~ keturunan. bercucu mempunyai cucu: beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya ada anak pula. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| cucu | keturunan peringkat kedua (iaitu seperingkat selepas anak), anak kpd anak seseorang; ~ Adam manusia; ~-cicit = anak ~ keturunan; bercucu mempunyai cucu; ~-cicit mempunyai cucu dan cicit (mempunyai keturunan); beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya beranak pula (mempunyai keturunan). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| cucu | anak kpd anak; keturunan peringkat yg kedua. ~ Adam manusia. anak ~ keturunan. bercucu mempunyai cucu: beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya ada anak pula. | Kamus Pelajar |