[pen.ce.gah] | ڤنچݢه
Definisi : 1. alat utk mencegah; 2. orang (badan dsb) yg mencegah: pasukan ~ rusuhan; pasukan kastam bahagian ~ penyeludupan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[pen.ce.gah] | ڤنچݢه
Definisi : 1 orang (pasukan, badan-badan tertentu dsb) yg tugasnya mencegah sesuatu: Badan ~ Rasuah. 2 ubat (bahan, alat dll) utk mencegah: bahan ~ kuman. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)