Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[sas.te.ra] | سسترا

Definisi : 1. bahasa yg digunakan dlm kitab-kitab (bukan bahasa basahan); 2. = kesusasteraan hasil seni (karya tulisan) dlm bentuk prosa atau puisi yg mempunyai ciri-ciri ke­istimewa-an yg tertentu; ahli ~ (orang yg) pakar dlm hal kesusasteraan; seni ~ seni karang-mengarang (prosa, puisi, dll); 3. ark kitab suci Hindu; 4. sl kitab ilmu pengetahuan pustaka, kitab yg mengandungi ramalan (perhitungan dll); 5. sl tulisan, huruf; ~ bandingan kajian dan huraian tentang pertalian antara pelbagai sastera dr berbagai-bagai negara dan bangsa; ~ hiburan bentuk sastera yg bertujuan memberikan ke­seronokan atau hiburan, mis yg bertemakan percintaan dsb; ~ lisan sastera rakyat; ~ rakyat sastera yg berkembang di kalangan rakyat dan disebarkan melalui pertuturan drpd satu generasi kpd satu generasi yg lain, mis mitos, legenda dan mantera. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[sas.te.ra] | سسترا

Definisi : 1 = kesusasteraan hasil seni yg diwujudkan dlm bentuk karangan bebas atau dlm bentuk puisi. 2 ba­hasa yg digunakan dlm tulisan; baha­sa surat. sasterawan 1 orang yg meng­hasilkan karya sastera; pengarang; pu­jangga; ahli sastera. 2 orang yg ahli ttg sastera. 3 orang yg cerdik pandai. kesasterawanan hal, sifat dsb yg berkaitan dgn sasterawan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata sastera


Kamus Dewan Perdana

KataTakrifSumber
episodsatu bahagian drp sesebuah karya sastera, drama televisyen atau radio, yg muncul dlm beberapa bahagian selama satu-satu tempohKamus Dewan Perdana
eksotismegambaran objek atau kehidupan dr negara asing semata-mata utk menarik minat pembaca atau peminat sastera kpd keunikan atau keindahannya, tanpa mengambil kira sama ada gambaran itu betul-betul wujud atau sebaliknyaKamus Dewan Perdana
etnopuitikakonsep yg cuba memberi tafsiran baharu ttg sistem kesusasteraan sst bangsa berdasarkan ciri-ciri khusus sastera bangsa tsbKamus Dewan Perdana

Kembali ke atas