Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[meng.ka.nun.kan] | مڠقانونکن

Definisi : menjadikan undang-undang, mewujudkan (mengiktiraf dsb) menerusi penggubalan undang-undang: Bahasa Melayu telah dikanunkan sbg bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi yg tunggal; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
kanun (kata nama)
Bersinonim dengan undang-undang, hukum, peraturan, kaedah, tatacara, prosedur;,
Kata Terbitan : mengkanunkan, terkanun, pengkanunan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (3)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
antidumpingantilambakanUndang-undangUndang-undang AntarabangsaAmalan yang dilakukan oleh negara-negara pengimport bagi menghadapi lambakan barangan import dengan mengenakan sekatan terhadap barangan tersebut. Amalan seperti ini sebenarnya bertentangan dengan prinsip pasaran bebas. Walau bagaimanapun, dalam keadaan tertentu, amalan ini dibenarkan oleh Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO) sekiranya lambakan barangan boleh memberi kesan memudaratkan kepada pengeluar tempatan. Pada tahun 1908, Kanada menjadi negara pertama yang telah mengkanunkan undang-undang antilambakan. Kini, negara anggota WTO termasuk juga negara membangun dan kurang membangun turut melaksanakan undang-undang antilambakan. Lihat juga langkah antilambakan.

Kembali ke atas