| koi II | [kj] | kata adjektif | berhati-hati, perlahan-lahan, beransur-ansur. | Dok gelot buat apa sangat, kreja tu koi-koi habeh la. | [do/ g«.lot bu.wAt A.pA sA.NAt, kÒ«.dZA tu kj.kj hA.beh lA] | Buat apa terburu-buru, beransur-ansur pun selesai juga kerja tu. |
| koi III | [kj] | kata tugas | makin, semakin. | Koi lama depa pi, koi jaoh. | [kj lA.mA dE.pA pi kj dZAoh] | Semakin lama mereka pergi, semakin jauh. |
| komoi II | [k.mj] | kata adjektif | tumpul. | Pensel hang tu komoi pasai tak asah. | [pEn.sEl hAN tu k.mj pA.sAj tA/ A.sAh] | Pensel kamu itu tumpul kerana lama tidak diasah. |
| doyok | [d.j/] | kata adjektif | bodoh atau lembap. | Budak ni doyok sunggoh, suruh kera satu sampai sepuloh pon dia tak tau. | [bu.dA/ ni d.j/ suN.goh su.Òoh kE.ÒA sA.tu sAm.pAj s«.pu.loh pon di.jA tA/ tAw] | Budak ini bodoh sungguh, disuruh mengira satu hingga sepuluh pun dia tidak tahu. |
| layoq | [lA.j)Ö] | kata adjektif | menunjuk-nunjuk diri, menyanjung-nyanjung diri, tayang diri. | Jangan dok layoq kat aku, aku tau sapa hang. | [dZA.NAn do/ lA.j)Ö kAt A.ku A.ku tAw sA.pA hAN] | Janganlah menunjuk-nunjuk kepada saya, saya tahu siapa engkau. |
| boroi | [b.rj] | kata adjektif | buncit (perut). | Pak cik tu perot dia boroi, banyak cacin kot dalam perot dia. | [pA/ tSi/ tu p«.Òot di.jA b.rj bA.øA/ tSA.tSin kot dA.lAm p«.Òot di.jA] | Perut pak cik itu buncit, mungkin banyak cacing di dalamnya. |
| rembiang | [Ò«m.bi.jAN] | kata kerja | membawa sesuatu benda atau barang (yang agak banyak), bimbing, bimbit. | Semua sayoq-sayoq tu dia rembiang nak pi juai kat pasar malam. | [s«.mu.wA sA.j)Ö.sA.j)Ö tu di.jA Ò«m.bi.jAN nA/ pi dZu.wAj kAt pA.sAÒ mA.lAm] | Sayur-sayur itu dibimbit dengan susah-payah untuk dijual di pasar malam. |
| seroi II | [s«.Òj] | kata adjektif | halus, peroi, kecil, berderai. | Depa guna pasiaq hak seroi buat campoq simen biaq cantek. | [dE.pA gu.nA pA.si.jA)Ö hA/ s«.Òj bu.wAt tSAm.p)Ö si.men bi.jA)Ö tSAn.te/] | Mereka menggunakan pasir yang halus untuk dicampur dengan simen, supaya cantik. |
| heboi | [hE.bj] | kata adjektif | buncit (tentang perut), boroi. | Orang hak dok makan arak tu, perut dia heboi. | [.ÒAN hA/ do/ mA.kAn A.ÒA/ tu p«.Òot di.jA hE.bj] | Perut orang yang selalu minum arak itu kelihatan buncit. |
| hemoi | [hE.mj] | kata adjektif | tidak malu, tebal muka. | Depa tu meluat kat dia, dia dok hemoi ulang pi jugak. | [dE.pA tu m«.lu.wAt kAt di.jA di.jA do/ hE.mj u.lAN pi dZu.gA/] | Mereka semua membencinya tetapi dia tidak malu terus mengunjungi mereka. |