Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[be.ra.dab]/[ber.a.dab] | برادب

Definisi : 1. mempunyai (menunjukkan) adab, berbudi bahasa, bersopan: kelakuannya spt orang tidak ~; 2. telah maju tingkat ke­hidupan (jasmani dan rohani), bertamadun: bangsa-bangsa yg ~; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[be.ra.dab]/[ber.a.dab] | برادب

Definisi : 1 baik budi bahasanya; sopan: Orang yg ~ tidak akan meninggikan suara apabila berkata-kata dgn ibu bapanya. 2 telah maju tingkat kehidupannya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata beradab

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (57)

Kamus Bahasa Inggeris (19)

Istilah Bahasa Melayu (2)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (1)

Kamus Melayu Parsi (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Kamus Parsi(Beta) (2)

Khidmat Nasihat (7)

Artikel Akhbar (7)

Artikel Majalah (3)

Ensiklopedia (2)

Pantun (9)

Glosari Dialek Kedah (1)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Kedah

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
cempeluam[tS«m.p«.lu.wAm]kata adjektiftidak beradab, kasar dan tidak bersopan, tidak menghormati orang.Aku tak bekenan budak-budak cempeluam tu, orang dok semayang, depa dok maen mutu.[A.ku tA/ b«.k«.nAn bu.dA/.bu.dA/ tS«m.p«.lu.wAm tu .ÒAN do/ s«.mA.jAN dE.pA do/ mAen mu.tu]Aku tidak berkenan dengan budak-budak kurang sopan itu, ketika orang bersembahyang mereka bermotosikal ke sana ke mari.

Kembali ke atas