| berjabu | [b«Ò.dZA.bu] | kata tugas | berkenaan lari yang agak pantas, deras, laju; becabu, bejabu, bercabu. | Bila nampak tuan kebon mai, budak-budak hak dok curi buah jambu tu pon lari berjabu. | [bi.lA nAm.pA/ tu.wAn k«.bon mAj bu.dA/.bu.dA/ hA/ do/ tSu.Òi bu.wAh dZAm.bu tu pon lA.Òi b«Ò.dZA.bu] | Apabila nampak tuan kebun itu datang, budak-budak yang sedang mencuri buah jambu itu pun cabut lari. |
| bejabu | [b«.dZA.bu] | kata tugas | berkenaan lari yang agak pantas, deras, laju; becabu, bercabu, berjabu. | Bila nampak tuan kebon tu mai, budak-budak hak dok curi buah jambu tu pon lari bejabu. | [bi.lA nAm.pA/ tu.wAn k«.bon tu mAj bu.dA/.bu.dA/ hA/ do/ tSu.Òi bu.wAh dZAm.bu tu pon lA.Òi b«.dZA.bu] | Apabila nampak tuan kebun itu datang, budak-budak yang sedang mencuri buah jambu itu pun cabut lari. |
| becabu | [b«.tSA.bu] | kata tugas | berkenaan lari yang agak pantas, deras, laju; bejabu, bercabu, berjabu. | Bila nampak tuan kebon tu mai, budak-budak hak dok curi buah jambu tu pon lari becabu. | [bi.lA nAm.pA/ tu.wAn k«.bon tu mAj bu.dA/.bu.dA/ hA/ do/ tSu.Òi bu.wAh dZAm.bu tu pon lA.Òi b«.tSA.bu] | Apabila nampak tuan kebun itu datang, budak-budak yang sedang mencuri buah jambu itu pun cabut lari. |
| bercabu | [b«Ò.tSA.bu] | kata tugas | berkenaan lari yang agak pantas, deras, laju; becabu, bejabu, berjabu. | Bila nampak tuan kebon tu mai, budak-budak hak dok curi buah jambu tu pun lari bercabu. | [bi.lA nAm.pA/ tu.wAn k«.bon tu mAj bu.dA/.bu.dA/ hA/ do/ tSu.Òi bu.wAh dZAm.bu tu pon lA.Òi b«Ò.tSA.bu] | Apabila nampak tuan kebun itu datang, budak-budak yang sedang mencuri buah jambu itu pun cabut lari. |