bon | [bn] | kata nama | tempat berlaga (ayam, lembu atau kerbau) arena, gelanggang. | Depa lengkong bon tu pasai nak tengok belaga ayam. | [dE.pA lEN.koN bn tu pA.sAj nA/ tE.N/ b«.lA.gA A.jAm] | Mereka mengelilingi gelanggang itu kerana hendak melihat ayam berlaga. |
busai | [bu.sAj] | kata kerja | lari sebelum berlaga, berlawan (berkenaan kerbau, ikan pelaga, lembu), pengecut. | Tak dan nak lawan lagi, krebau hang dah busai cungget balek sana padang. | [tA/ dAn nA/ lA.wAn lA.gi kÒ«.bAw hAN dAh bu.sAj tSuN.get bA.le/ sA.nA pA.dAN] | Belum sempat berlawan, kerbau engkau lari lintang pukang ke seberang padang. |
bretoh | [bÒ«.toh] | kata kerja | bergesel, bersentuh, berlaga, berlanggar (biasanya dengan tidak sengaja). | Amboi sombong sunggoh orang kaya baru tu, sampai bretoh bahu pon dia tak tegoq. | [Am.boj som.bong suN.goh .ÒAN kA.jA bA.Òu tu sAm.pAj bÒ«.toh bA.hu pon di.jA tA/ t«.gâÖ] | Amboi, sombong benar orang kaya baru itu, bergesel bahu pun tidak ditegurnya. |
mengapai | [m«.NA.pAj] | kata kerja | berenang secara terlentang seperti kuak lentang, menggunakan banyak pergerakan tangan. | Kepala dia terantok dengan kepala kawan dia, masa dua-dua dok mengapai kat sungai. | [k«.pA.lA di.jA t«.ÒAn.to/ d«.NAn k«.pA.lA kA.wAn di.jA mA.sA du.wA.du.wA do/ m«.NA.pAj kAt su.NAj] | Kepalanya berlaga dengan kepala kawannya semasa kedua-duanya berenang menelentang di dalam sungai. |