| boroi | [b.rj] | kata adjektif | buncit (perut). | Pak cik tu perot dia boroi, banyak cacin kot dalam perot dia. | [pA/ tSi/ tu p«.Òot di.jA b.rj bA.øA/ tSA.tSin kot dA.lAm p«.Òot di.jA] | Perut pak cik itu buncit, mungkin banyak cacing di dalamnya. |
| heboi | [hE.bj] | kata adjektif | buncit (tentang perut), boroi. | Orang hak dok makan arak tu, perut dia heboi. | [.ÒAN hA/ do/ mA.kAn A.ÒA/ tu p«.Òot di.jA hE.bj] | Perut orang yang selalu minum arak itu kelihatan buncit. |