jebon | [dZE.bn] | kata nama | kiasan bagi seseorang yang buas, nakal atau hodoh. | Perangai budak tu macam jebon, selipa cucoq ubi pon dia kebaeh. | [p«.ÒA.NAj bu.dA/ tu mA.tSAm dZE.bn s«.li.pA tSu.tS)Ö u.bi pon di.jA k«.bAEh] | Perangai budak itu macam jebon, selipar jepun pun dicurinya. |
hapraq | [hAp.rAâÖ] | kata adjektif | berkenaan dengan perangai seseorang yang jahat dan tidak berguna dalam masyarakat, jahat, buas, tidak senonoh; haperak. | Selagi hang dok buat perangai hapraq tok sah dok harap, nak jadi menantu orang. | [s«.lA.gi hAN do/ bu.wAt p«.ÒA.NAj hAp.rAâÖ to/ sAh do/ hA.ÒAp nA/ dZA.di m«.nAn.tu .ÒAN] | Selagi engkau berperangai jahat dan tidak senonoh, usahlah diharapkan hendak menjadi menantu orang. |
haperaq | [hA.p«.rAâÖ] | kata adjektif | berkenaan dengan perangai seseorang yang jahat dan tidak berguna dalam masyarakat, jahat, buas, tidak senonoh; haprak. | Selagi hang dok buat perangai haperaq tok sah dok harap, nak jadi menantu orang. | [s«.lA.gi hAN do/ bu.wAt p«.ÒA.NAj hA.p«.rAâÖ to/ sAh do/ hA.ÒAp nA/ dZA.di m«.nAn.tu .ÒAN] | Selagi engkau berperangai jahat dan tidak senonoh, usahlah diharapkan hendak menjadi menantu orang. |