| bungkai | [buN.kAj] | kata nama | perum atau pemberat (batu, besi, kayu dan lain-lain) yang digunakan untuk menegangkan pukat apabila dilabuhkan. | Bungkai kita lekat batu karang dak? | [buN.kAj ki.tA l«.kAt bA.tu kA.ÒAN dA/] | Bungkal kita terlekat di batu karang atau tidak? |
| telinga buntin | [t«.li.NA bun.tin] | | telinga yang bernanah kerana dimasuki air dan lain-lain, torek. | Busok sunggoh telinga buntin hang ni. | [bu.so/ suN.goh t«.li.NA bun.tin hAN ni] | Sungguh busuk telinga engkau yang bernanah itu. |