dongga | [dN.gA] | kata adjektif | berkenaan dahi yang luas dan sedikit menonjol keluar. | Orang kata, sapa hak dahi dongga, orang tu credek. | [.ÒAN kA.tA sA.pA hA/ dA.hi dN.gA .ÒAN tu tSÒ«.de/] | Kata orang, mereka yang berdahi luas itu cerdik. |
maeh kundai | [mAEh kun.dAj] | | perhiasan wanita daripada emas yang melitupi bahagian dahi hingga ke telinga. | Penari Mak Yong pakai maeh kundai kat dae depa masa depa menari. | [p«.nA.Òi mA/ joN pA.kAj mAEh kun.dAj kAt dAe dE.pA mA.sA dE.pA m«.nA.Òi] | Penari-penari Mak Yong memakai maeh kundai di bahagian dahi sewaktu mereka menari. |
pinjoi | [pin.dZoj] | kata kerja | 1. bengkak, benjol. | Dahi dia pinjul kena tumbok kawan dia. | [dA.hi di.jA pin.dZoj k«.nA tum.bo/ kA.wAn di.jA] | Dahinya benjol kena tumbuk kawannya. |
bubon | [bu.bon] | kata nama | bahagian di atas kepala dekat dengan dahi, ubun-ubun. | Bubon budak kecik tu lembek lagi, nampak dok menguet- nguet. | [bu.bon bu.dA/ k«.tSi/ tu l«m.be/ lA.gi nAm.pA/ dok m«.Nu.wet.Nu.wet] | Ubun-ubun bayi itu masih lembut lagi dan kelihatan berdenyut-denyut. |
mengeben | [m«.NE.bEn] | kata kerja | mengurat, memikat. | Dia tu tak buleh tengok pompuan dahi licin, dia asyik dok mengeben. | [di.jA tu tA/ bu.leh tE.N/ pom.pu.wAn dA.hi li.tSin di.jA A.Se/ do/ m«.NE.bEn] | Dia itu pantang melihat perempuan berdahi licin, terus menguratnya. |
tuju | [tu.dZu] | kata kerja | membaling atau melontar. | Dia tuju ketoi batu kena dae budak tu sampai bedarah. | [di.jA tu.dZu k«.toj bA.tu k«.nA dAe bu.dA/ tu sAm.pAj b«.dA.ÒAh] | Dia membaling ketul batu dan terkena dahi budak itu lalu berdarah. |