Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ké.cong] | کيچوڠ

Definisi : (kécong) Mn tipu, perdayaan; ~-kecoh bertimbang ciak prb setiap dakwaan hendak­lah didasarkan pd bukti-bukti yg cukup; mengecong menipu, memperdaya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata kecong


Glosari Dialek Kedah

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
kecong[kE.tSoN]kata namasejenis bakul tanpa bingkai yang dianyam daripada mengkuang (biasanya digunakan untuk menyimpan barang-barang dapur).Beraeh hak dah tampi dia buboh kat kecong.[b«.ÒAEh hA/ dAh tAm.pi di.jA bu.boh kAt kE.tSoN]Beras yang sudah bertampi itu dimasukkan ke dalam kecung.

Kembali ke atas