tak ketahuan | [tA/ k«.tA.hu.wAn] | | 1. tidak tentu, sembarangan, kurang pasti. | Masok kampong orang jangan buat tak ketahuan, satni kena kayu tiga tengah dua. | [mA.so/ kAm.poN .ÒAN dZA.NAn bu.wAt tA/ k«.tA.hu.wAn sAt.ni k«.nA kA.ju ti.gA t«.NAh du.wA] | Masuk ke kampung orang jangan sembarangan, nanti kena pukul. |
| | | 2. kurang siuman, tiga suku. | Anak Lebai Mat tu tak ketahuan, dia baru balek dari Tanjong Moktan. | [A.nA/ l«.bAj mAt tu tA/ k«.tA.hu.wAn di.jA bA.Òu bA.le/ dA.Òi tAn.dZoN m/.tAn] | Anak Lebai Mat itu agak kurang siuman, maklumlah dia baru balik dari Tanjung Rambutan. |
biji buah | [bi.dZi bu.wAh] | | isi percakapan, biji butir. | Apa hak dia kata pon tak ketahuan biji buah dia. | [A.pA hA/ di.jA kA.tA pon tA/ k«.tA.hu.wAn bi.dZi bu.wAh di.jA] | Perkara yang dibincangkan tidak diketahui oleh orang lain. |
pongoh | [p.Nh] | kata nama | perungus. | Jangan dok mukat, dengan orang tu dia tu pongoh tak ketahuan halang. | [dZA.NAn do/ mu.kAt d«.NAn .ÒAN tu di.jA tu p.Nh tA/ k«.tA.hu.wA hA.lAN] | Jangan mencari pasal dengan orang itu kerana dia perungus tidak bersebab. |
kayu tiga tengah dua | [kA.ju ti.gA t«.NAh du.wA] | | pukul. | Masok kampong orang jangan buat tak ketahuan, satni kena kayu tiga tengah dua. | [mA.so/ kAm.poN .ÒAN dZA.NAn bu.wAt tA/ k«.tA.hu.wAn sAt.ni k«.nA kA.ju ti.gA t«.NAh du.wA] | Masuk ke kampung orang jangan sembarangan, nanti kena pukul. |
mukat | [mu.kAt] | kata kerja | mencari pasal, mencari sebab, mencari gaduh, membangkitkan kemarahan seseorang. | Jangan dok mukat, dengan orang tu dia tu pongoh tak ketahuan halang. | [dZA.NAn do/ mu.kAt d«.NAn .ÒAN tu di.jA tu p.Nh tA/ k«.tA.hu.wA hA.lAN] | Jangan mencari pasal dengan orang itu kerana dia perungus tidak bersebab. |