| ralet | [ÒA.let] | kata adjektif | asyik, leka. | Ralet sunggoh depa beborak kat bataeh tu. | [ÒA.let suN.goh dE.pA b«.b.ÒA/ kAt bA.tAEh tu] | Asyik sungguh mereka bersembang di batas padi itu. |
| daoh | [dA.oh] | kata adjektif | bodoh. | Budak ni daoh sunggoh, kera duet pun tak reti. | [bu.dA/ ni dA.oh suN.goh kE.ÒA du.wet pon tA/ Ò«.ti] | Budak ini bodoh sungguh, mengira wang pun tidak tahu. |
| | | | 2. galak, merenyam. | Betina tu merenyau sunggoh, tak buleh jumpa jantan, dia nak tegoq. | [b«.ti.nA tu m«.Ò«.øAw suN.goh tA/ bu.leh dZum.pA dZAn.tAn di.jA nA/ t«.g)Ö] | Perempuan itu sungguh galak, pantang melihat lelaki, hendak ditegurnya. |
| behi | [b«.hi] | kata adjektif | asyik, gemar, suka, ingin sepenuh hati. | Depa behi sunggoh dengan sayoq keladi. | [dE.pA b«.hi suN.goh d«.NAn sA.jâÖ k«.lA.di] | Mereka gemar sungguh dengan sayur keladi. |
| poi | [poj] | kata adjektif | empuk, gembur, gebu. | Dagin tu poi sunggoh, tok hak tak dak gigi pon buleh makan. | [dA.gin tu poj suN.goh to/ hA/ tA/ dA/ gi.gi pon bu.leh mA.kAn] | Daging itu sungguh empuk, nenek yang tiada bergigi pun boleh memamahnya. |
| kelolo | [k«.l.l] | kata adjektif | tidak senonoh, kurang sopan; keloloh. | Kelolo sunggoh budak tu, depan kita dia buleh kentot. | [k«.l.l suN.goh bu.dA/ tu d«.pAn ki.tA di.jA bu.leh k«n.tot] | Sungguh kurang sopan budak itu, di hadapan kita pun dia tergamak melepaskan angin. |
| tera I | [tE.ÒA] | kata adjektif | pandai, bijak. | Anak dia tu tera sunggoh, pereksa dapat sembilan A. | [A.nA/ di.jA tu tE.ÒA suN.goh p«.ÒE/.sA dA.pAt s«m.bi.lAn Ei] | Anaknya sangat bijak sehingga mendapat sembilan A dalam peperiksaan. |
| beat | [bE.At] | kata adjektif | degil dan suka membantah terhadap sesuatu perkara. | Beat sunggoh dia tu, suka bantah cakap mak pak dia. | [bE.At suN.goh di.jA tu su.kA bAn.tAh tSA.kAp mA/ pA/ di.jA] | Degil sungguh dia, suka membantah kata ibu bapanya. |
| telinga buntin | [t«.li.NA bun.tin] | | telinga yang bernanah kerana dimasuki air dan lain-lain, torek. | Busok sunggoh telinga buntin hang ni. | [bu.so/ suN.goh t«.li.NA bun.tin hAN ni] | Sungguh busuk telinga engkau yang bernanah itu. |
| mandok | [mAn.do/] | kata adjektif | pemalu, tidak cergas, lembap; bandok. | Dia tu mandok sunggoh, nak dengaq sora dia pon susah. | [di.jA tu mAn.do/ suN.goh nA/ d«.NAâÖ s.ÒA di.jA pon su.sAh] | Dia itu pemalu sungguh, sehingga sukar hendak didengar suaranya. |