jemuan | [dZ«.mu.wAn] | kata adjektif | berkenaan kanak kanak yang sangat nakal (kiasan). | Budak tu jemuan sunggoh tak buleh orang lepa sikit duet pecah pon dia kebaeh. | [bu.dA/ tu dZ«.mu.wAn suN.goh tA/ bu.leh .ÒAN l«.pA si.kit du.wet p«.tSAh pon di.jA k«.bAEh] | Budak itu sangat nakal, pantang orang leka sedikit, duit syiling pun dikebasnya. |