kelolo | [k«.l.l] | kata adjektif | tidak senonoh, kurang sopan; keloloh. | Kelolo sunggoh budak tu, depan kita dia buleh kentot. | [k«.l.l suN.goh bu.dA/ tu d«.pAn ki.tA di.jA bu.leh k«n.tot] | Sungguh kurang sopan budak itu, di hadapan kita pun dia tergamak melepaskan angin. |
keloloh | [k«.l.lh] | kata adjektif | tidak senonoh, kurang sopan; kelolo. | Kelolo sunggoh budak tu, depan kita dia buleh kentot. | [k«.l.lh suN.goh bu.dA/ tu d«.pAn ki.tA di.jA bu.leh k«n.tot] | Sungguh kurang sopan budak itu, di hadapan kita pun dia tergamak melepaskan angin. |
kona I | [k.nA] | kata kerja | 1. menipu atau memperdaya (kiasan) | Dia tu bukan buleh pecaya sangat, tara mak pak dia pun dia sanggop kona, tambahla orang laen. | [di.jA tu bu.kAn bu.leh p«.tSA.jA sA.NAt tA.ÒA mA/ pA/ di.jA pon di.jA sAN.gop k.nA tAm.bAh.lA .ÒAN lAen] | Dia tidak boleh dipercayai sangat, sedangkan ibu bapanya tergamak ditipunya, inikan pula orang lain. |
dongol | [d.Nl] | kata adjektif | berkenaan ekor, kaki, tangan dan sebagai yang terkerat, terpotong atau kudung pada hujung; dongoi. | Sapa gamaknya tetak lembu tu sampai dongoi habeh ekoq dia? | [sA.pA gA.mA/.øA t«.tA/ l«m.bu tu sAm.pAj d.Nl hA.beh E.kâÖ di.jA] | Siapa agaknya yang tergamak menetak lembu itu hingga kudung ekornya? |
dongoi | [d.Nj] | kata adjektif | berkenaan ekor, kaki, tangan dan sebagai yang terkerat, terpotong atau kudung pada hujung; dongol. | Sapa gamaknya tetak lembu tu sampai dongoi habeh ekoq dia? | [sA.pA gA.mA/.øA t«.tA/ l«m.bu tu sAm.pAj d.Nj hA.beh E.kâÖ di.jA] | Siapa agaknya yang tergamak menetak lembu itu hingga ekornya? |