kelolo | [k«.l.l] | kata adjektif | tidak senonoh, kurang sopan; keloloh. | Kelolo sunggoh budak tu, depan kita dia buleh kentot. | [k«.l.l suN.goh bu.dA/ tu d«.pAn ki.tA di.jA bu.leh k«n.tot] | Sungguh kurang sopan budak itu, di hadapan kita pun dia tergamak melepaskan angin. |
keloloh | [k«.l.lh] | kata adjektif | tidak senonoh, kurang sopan; kelolo. | Kelolo sunggoh budak tu, depan kita dia buleh kentot. | [k«.l.lh suN.goh bu.dA/ tu d«.pAn ki.tA di.jA bu.leh k«n.tot] | Sungguh kurang sopan budak itu, di hadapan kita pun dia tergamak melepaskan angin. |
hapraq | [hAp.rAâÖ] | kata adjektif | berkenaan dengan perangai seseorang yang jahat dan tidak berguna dalam masyarakat, jahat, buas, tidak senonoh; haperak. | Selagi hang dok buat perangai hapraq tok sah dok harap, nak jadi menantu orang. | [s«.lA.gi hAN do/ bu.wAt p«.ÒA.NAj hAp.rAâÖ to/ sAh do/ hA.ÒAp nA/ dZA.di m«.nAn.tu .ÒAN] | Selagi engkau berperangai jahat dan tidak senonoh, usahlah diharapkan hendak menjadi menantu orang. |
haperaq | [hA.p«.rAâÖ] | kata adjektif | berkenaan dengan perangai seseorang yang jahat dan tidak berguna dalam masyarakat, jahat, buas, tidak senonoh; haprak. | Selagi hang dok buat perangai haperaq tok sah dok harap, nak jadi menantu orang. | [s«.lA.gi hAN do/ bu.wAt p«.ÒA.NAj hA.p«.rAâÖ to/ sAh do/ hA.ÒAp nA/ dZA.di m«.nAn.tu .ÒAN] | Selagi engkau berperangai jahat dan tidak senonoh, usahlah diharapkan hendak menjadi menantu orang. |
tanglaq | [tAN.lA)Ö] | kata kerja | berbuat sesuatu yang sumbang di hadapan orang, tidak senonoh. | Budak tu tanglak sunggoh, dia pi cium budak pompuan tu kat tengah orang ramai. | [bu.dA/ tu tAN.lA)Ö suN.goh di.jA pi tSi.jum bu.dA/ pom.pu.wAn tu kAt t«.NAh .ÒAN ÒA.mAj] | Budak itu berbuat sumbang, dia mencium gadis itu di khalayak ramai. |
| | | 2. meluat dan benci kerana tidak berkenan dengan kelakuannya. | Aku melugai tengok perangai anak dara hak tak senonoh tu. | [A.ku m«.lu.gAj tE.N/ p«.ÒA.NAj A.nA/ dA.ÒA hA/ tA/ s«.no.noh tu] | Aku meluat melihat tingkah laku anak gadis yang tidak senonoh itu. |
merekam II | [m«.Ò«.kAm] | kata adjektif | berkenaan seseorang yang menyimpan perasaan marah, memendam rasa, kemarahan; merengkam. | Dah lama dia dok merekam kat budak tu pasai perangai dia tu tak senonoh sangat. | [dAh lA.mA di.jA do/ m«.Ò«.kAm kAt bu.dA/ tu pA.sAj p«.ÒA.NAj di.jA tu tA/ s«.no.noh sA.NAt] | Sudah lama dia memendam rasa marah kepada budak itu kerana perangainya yang sangat tidak sopan. |
merengkam | [m«.Ò«N.kAm] | kata adjektif | berkenaan seseorang yang menyimpan perasaan marah, memendam rasa, kemarahan; merekam I. | Dah lama dia dok merekam kat budak tu pasai perangai dia tu tak senonoh sangat. | [dAh lA.mA di.jA do/ m«.Ò«N.kAm kAt bu.dA/ tu pA.sAj p«.ÒA.NAj di.jA tu tA/ s«.no.noh sA.NAt] | Sudah lama dia memendam rasa marah kepada budak itu kerana perangainya yang sangat tidak sopan. |