rembat I | [ÒEm.bAt] | kata nama | galah. | Rembat tu pendek, mana nak sampai buah hak tinggi tu. | [ÒEm.bAt tu pEn.dE/ mA.nA nA/ sAm.pAj bu.wAh hA/ tiN.gi tu] | Galah itu pendek, tentu tidak sampai kepada buah yang tinggi tu. |
| | | 2. segulung benang, selilit benang (sebagai penjodoh bilangan). | Kalu nak bagi naek wau tinggi, kena guna empat kampoi benang. | [kA.lu nA/ bA.gi nAe/ wAw tiN.gi k«.nA gu.nA «m.pAt kAm.poj b«.nAN] | Kalau layang-layang itu hendak diterbangkan tinggi, gunakanlah empat kampoi benang. |
rojoh | [Ò.dZh] | kata kerja | 1. menjolok, merodok, menikam dengan kasar. | Dia rojoh buah pelam tu pasai pokok dia tinggi. | [di.jA Ò.dZh bu.wAh p«.lAm tu pA.sAj p.k/ di.jA tiN.gi] | Dia jolok buah mangga itu kerana pokoknya tinggi. |
cengkerewang | [tS«N.k«.ÒE.wAN] | kata adjektif | tidak beraturan, tanpa sistem, tinggi rendah; cengkerawang. | Jalan kat kampong tu cengkerewang sunggoh, pasai tula kreta susah nak lalu. | [dZA.lAn kAt kAm.poN tu tS«N.k«.ÒE.wAN suN.goh pA.sAj tu.lA kÒE.tA su.sAh nA/ lA.lu] | Jalan di kampung itu tinggi rendah, sebab itulah kereta susah hendak lalu. |
cengkerawang | [tS«N.k«.ÒA.wAN] | kata adjektif | tidak beraturan, tanpa sistem, tinggi rendah; cengkerewang. | Jalan kat kampong tu cengkerawang sunggoh, pasai tula kreta susah nak lalu. | [dZA.lAn kAt kAm.poN tu tS«N.k«.ÒA.wAN suN.goh pA.sAj tu.lA kÒE.tA su.sAh nA/ lA.lu] | Jalan di kampung itu tinggi rendah, sebab itulah kereta susah hendak lalu. |
jinjat | [dZin.dZAt] | | berdiri dengan hujung kaki, jinjit; ginjat. | Budak tu kena jinjat pasai benda hak dia nak ambek tu tinggi. | [bu.dA/ tu k«.nA dZin.dZAt pA.sAj b«n.dA hA/ di.jA nA/ Am.be/ tu tiN.gi] | Budak itu terpaksa berjinjit kerana benda yang hendak diambilnya tinggi. |
ginjat | [gin.dZAt] | kata kerja | berdiri dengan hujung kaki, jinjit; jinjat. | Budak tu kena ginjat pasai benda hak dia nak ambek tu tinggi. | [bu.dA/ tu k«.nA gin.dZAt pA.sAj b«n.dA hA/ di.jA nA/ Am.be/ tu tiN.gi] | Budak itu terpaksa berjinjit kerana benda yang hendak diambilnya tinggi. |
cangkat sila | [tSAN.kAt si.lA] | | tempat tinggi di tengah-tengah balai majlis kenduri, pentas, platform. | Suroh orang hak nak baca Kuran tu dok ataeh cangkat sila. | [su.Òh .ÒAN hA/ nA/ bA.tSA kur.An tu do/ A.tAeh tSAN.kAt si.lA] | Suruhlah pembaca Quran itu duduk di atas cangkat sila. |
kerabat | [k«.ÒA.bAt] | kata kerja | memanjat pokok atau tempat tinggi dan lain-lain, panjat, ragas. | Buaeh sunggoh budak tu, kira dok kerabat pokok saja. | [buAEh suN.goh bu.dA/ tu kE.ÒA do/ k«.ÒA.bAt p.k/ sA.dZA] | Budak itu nakal sungguh, ia selalu memanjat pokok. |
katok | [kA.to/] | kata nama | lopak, aliran air, alur atau jalan air di celah-celah bukit atau tanah tinggi; katok. | Katok dalam duson aku penoh dengan ayaq ujan hak turon semalam. | [kA.to/ dA.lAm du.son A.ku p«.noh d«NAn A.jAâÖ u.dZAn hA/ tu.Òon s«.mA.lAm] | Lopak dan alur di dusun aku dipenuhi air hujan yang turun semalam. |