[tu.jah] | توجه
Definisi : ; menujah menusuk dgn benda tajam (lembing, tombak, dll) dr atas ke bawah, menohok, meradak: mata pena itu cuma ditujah-tujah pd kertas; menujahkan menusukkan tombak (lembing dsb) arah ke bawah, menohokkan; tertujah ditujah oleh, tertusuk, tercucuk: kakinya ~ duri nibung; tujahan hasil menujah, tusukan: harimau itu langsung tidak menghiraukan ~ lidi sum-pitan yg bertali arus memacak pd tubuhnya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[tu.jah] | توجه
Definisi : ; menujah menusuk dgn benda tajam spt lembing, tombak; menohok; meradak. menujahkan mencucukkan sesuatu (lembing dsb); menusukkan; meradakkan. tertujah telah ditusuk dgn benda tajam spt lembing, tombak; ditujah dgn tidak sengaja: Jarinya ~ duri. tujahan tusukan dgn benda tajam spt lembing, tombak. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)