kebak | [k«.bA/] | kata kerja | 1. mencangkul tanah menjadi bongkah-bongkah besar. | Belom buat batas, kene kebak dulu tanah kat kebon tu. | [b«.lom bu.wAt bA.tAs k«.n« k«.bA/ du.lu tA.nAh kAt k«.bon tu] | Sebelum membuat batas, kenalah mencangkul tanah di kebun itu |
kurus kedengkeng | [ku.Äus k«.d«N.keN] | | kecil dan kurus; kudut 1, kurus kedengkek. | Badan kurus kedengkeng, nak angkat besi. | [bA.dAn ku.Äus k«.d«N.keN nA/ AN.kAt b«.si] | Badan kurus kering, hendak angkat besi. |
kurus kedengkek | [ku.Äus k«.d«N.ke/] | | kecil dan kurus; kudut 1, kurus kedengkeng | Badan kurus kedengkek, nak angkat besi. | [bA.dAn ku.Äus k«.d«N.ke/ nA/ AN.kAt b«.si] | Badan kurus kering, hendak angkat besi. |