Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.bual] | بربوال

Definisi : 1. = membual memancar keluar (air drpd mata air dll), menggelegak, meruap: di tempat itu kadang-kadang tampak minyak yg membual dr dlm tanah; 2. bercakap-cakap (mengenai pelbagai perkara), berborak, beromong-omong: kalau sudah asyik ~, lupa ia akan waktu; ~ kosong bercakap-cakap (berbual-bual) tentang pelbagai perkara yg tidak penting, beromong-omong kosong; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ber.bual] | بربوال

Definisi : bercakap-cakap dgn tidak tentu perkaranya; berborak: Zaim dan Mazli kelihatan sedang ~ dgn rancaknya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berbual

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (187)

Kamus Bahasa Inggeris (58)

Istilah Bahasa Melayu (6)

Kamus Thai Melayu Dewan (3)

Khidmat Nasihat (31)

Artikel Akhbar (5)

Artikel Majalah (79)

Ensiklopedia (1)

Buku (5)

Glosari Dialek Johor (2)

Glosari Dialek Negeri Sembilan (1)

Glosari Dialek Pulau Pinang (6)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Johor

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
betonyeh[b«.to.øEh]kata kerjaberbual panjang dan meleret-leret antara lelaki dan perempuan; kok nai.Ari-ari kite betonyeh aje nanti ape orang kate.[A.Äi.A.Äi ki.t« b«.to.øeh A.dZ« nAn.ti A.p« o.ÄAN kA.t«]Setiap hari kita asyek berbual panjang, nanti apa pula orang kata.
kok nai[ko/ nAj] berbual panjang dan meleret-leret antara lelaki dan perempuan; betonyeh.Jangan kok nai tak tentu pasal nanti orang tue marah.[dZA.NAn ko/ nAj tA/ t«n.tu pA.sAl nAn.ti o.ÄAN tu« mA.ÄAh]Jangan bercakap-cakap panjang dengan tidak tentu pasal nanti marah orang tua-tua.

Kembali ke atas