| kangkang kiyap I | [kAN.kAN ki.jAp] | | kelam kabut; beketuntang II | Kangkang kiyap budak-budak tu nak siyapkan keje. | [kAN.kAN ki.jAp bu.dA/.bu.dA/ tu nA/ si.jAp.kAn k«.dZ«] | Kelam kabut budak-budak itu hendak siapkan kerja. |
| beliang-beliot | [b«.li.jAN.b«.li.jot] | kata adjektif | susah hendak menelan makanan tertentu. | Nak makan sagon, beliang-beliot batang lehe. | [nA/ mA.kAn sA.gon b«.li.jAN.b«.li.jot bA.tAN le.he] | Apabila memakan sagun, hendak tercekek batang leher kerana susah hendak menelan. |
| beridai | [b«.Äi.dAj] | kata nama | kain baju yang tersidai di ampaian. | Bile nak angkat beridai engkau tu, kan ari nak ujan. | [bi.l« nA/ AN.kAt b«.Äi.dAj «N.kAw tu kAn A.Äi nA/ u.dZAn] | Bila hendak angkat kain baju engkau yang tersidai itu, bukankah hari sudah hendak hujan? |
| melangsang | [m«.lAN.sAN] | kata kerja | meredah semak atau belukar; merepau. | Awak melangsang tu ape nak carik, kan semak tu penoh duri? | [A.wA/ m«.lAN.sAN tu A.p« nA/ tSA.Äi/ kAn s«.mA/ tu | Kamu meredah semak itu apa yang hendak dicari, bukankah semak itu penuh duri? |
| tebelekek | [t«.b«.l«.ke/] | kata adjektif | tercekek, termengkelan; begek. | Nak cepat sangat sampai makan pon tebelekek. | [nA/ tS«.pAt sA.NAt sAm.pAj mA.kAn pon t«.b«.l«.ke/] | Hendak cepat sangat hingga makan pun tercekek. |
| padok | [pA.do/] | kata kerja | menjodohkan. | Mak angan-angan nak padokkan die dengan si Timah. | [mA/ A.NAn.A.NAn nA/ pA.do/.kAn di.j« d«.NAn si ti.mAh] | Emak berangan-angan hendak menjodohkan dia dengan si Timah. |
| beketuntang I | [b«.k«.tun.tAN] | kata kerja | 1. kelam kabut; kangkang kiyap I. | Beketuntang kawan nak siapkan keje rumah. | [b«.k«.tun.tAN kA.wAn nA/ si.jAp.kAn k«.dZ« Äu.mAh] | Kelam kabut saya hendak menyiapkan kerja rumah. |
| melengka | [m«.leN.kA] | kata kerja | berbaring selepas makan. | Tak senonoh bebudak ni, adeke lepas makan nak melengka. | [tA/ s«.no.noh b«.bu.dA/ ni A.d«.k« l«.pAs mA.kAn nA/ ] | Tidak senonohnya perangai budak-budak ini, selepas makan hendak berbaring pula. |