kudut | [ku.dut] | kata adjektif | 1. kecil dan kurus; kurus kedengkek, kurus kedengkeng. 2. berkenaan muka yang selamba dan tidak membayangkan rasa malu atau rasa bersalah | 1.Kudut saje budak tu. Macam tak cukop makan. 2. Dah kene tangkap pon, mukenye kudut. | 1. [ku.dut sA.dZ« bu.dA/ tu mA.tSAm tA/ tSu.kop mA.kAn]2[] | 1. Budak itu sangat kurus. Macam tidak cukup makan. 2. Sudah kena tangkap pun mukanya masih selamba. |
kurus kedengkeng | [ku.Äus k«.d«N.keN] | | kecil dan kurus; kudut 1, kurus kedengkek. | Badan kurus kedengkeng, nak angkat besi. | [bA.dAn ku.Äus k«.d«N.keN nA/ AN.kAt b«.si] | Badan kurus kering, hendak angkat besi. |
kurus kedengkek | [ku.Äus k«.d«N.ke/] | | kecil dan kurus; kudut 1, kurus kedengkeng | Badan kurus kedengkek, nak angkat besi. | [bA.dAn ku.Äus k«.d«N.ke/ nA/ AN.kAt b«.si] | Badan kurus kering, hendak angkat besi. |