| begonom | [b«.go.nom] | kata kerja | bercakap dengan suara yang perlahan. | Hai, ngape begonom aje, ade rosiye ke? | [hAj NA.p« b«.go.nom A.dZ« A.d« Äo.si.j« k«] | Hai, mengapa bercakap perlahan sahaja, ada rahsiakah? |
| salo alai | [sA.lo A.lAj] | | keadaan banyak orang yang sedang lalu-lalang; sia lantau. | Ape takot, kan salo alai kat sini. | [A.p« tA.kot kAn sA.lo A.lAj kAt si.ni] | Mengapa takut, bukankah di sini banyak orang yang sedang lalu-lalang. |
| setotet | [s«.to.tet] | kata adjektif | terlalu sedikit, secubit (satu atau dua jari); secoet. | Bagilah jamah, setotet pon tak ape. | [bA.gi.lAh dZA.mAh s«.to.tet pon tA/ A.p«] | Berilah jamah, secubit pun tidak mengapa. |
| bedembon | [b«.d«m.bon] | kata kerja | berjalan lambat dalam keadaan yang berhati-hati. | Tempat lecak ni, bedembn aje jalan tu, lambat sampai pon tak ape. | [t«m.pAt le.tSA/ ni b«.d«m.bon A.dZ« dZA.lAn tu lAm.bAt sAm.pAj pon tA/ A.p«] | Tempat yang lecak begini, berjalanlah lambat-lambat dan berhati-hati, lambat sampai pun tidak mengapa. |